![]() |
Dziennik Urzędowy |
PL Seria L |
2025/415 |
24.3.2025 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2025/415
z dnia 13 grudnia 2024 r.
uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1114 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających dostosowanie się do wymogu w zakresie funduszy własnych i minimalne cechy programów testów warunków skrajnych emitentów tokenów powiązanych z aktywami i tokenów będących e-pieniądzem
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1114 z dnia 31 maja 2023 r. w sprawie rynków kryptoaktywów oraz zmiany rozporządzeń (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 1095/2010 oraz dyrektyw 2013/36/UE i (UE) 2019/1937 (1), w szczególności jego art. 35 ust. 6 akapit trzeci,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Wymogi określone w art. 35 ust. 3 i 5 rozporządzenia (UE) 2023/1114 mają również zastosowanie, zgodnie z art. 58 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia, do instytucji pieniądza elektronicznego emitujących znaczące tokeny będące e-pieniądzem oraz, w przypadku gdy jest to wymagane przez właściwy organ na podstawie art. 58 ust. 2 tego rozporządzenia, do instytucji pieniądza elektronicznego emitujących tokeny będące e-pieniądzem, które nie są znaczące. |
(2) |
Oceniając okoliczności wymagające zwiększenia funduszy własnych emitentów tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem, właściwe organy powinny brać pod uwagę wpływ niepowodzenia tokenów na stabilność finansową, w tym wykup na dużą skalę, sprzedaż po skrajnie obniżonych cenach z powodu trudnej sytuacji finansowej pod względem aktywów rezerwowych lub wycofywanie depozytów, co może powodować znaczące zakłócenia na rynku, negatywne konsekwencje dla finansowania oraz ryzyko systemowe w całym systemie finansowym. |
(3) |
Ponieważ tokeny powiązane z aktywami i tokeny będące e-pieniądzem oraz ich emitenci stanowią nowość w systemie finansowym, nie istnieją uniwersalne ramy oceny ryzyka. Podejmując decyzję o tym, czy zwiększenie wymogów w zakresie funduszy własnych jest uzasadnione, właściwe organy powinny zatem przeanalizować indywidualną sytuację każdego emitenta, przeprowadziwszy szeroko zakrojoną ocenę wszystkich istotnych kryteriów ryzyka określonych w art. 35 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2023/1114. Wymóg ewentualnego zwiększenia wymogów w zakresie funduszy własnych powinien zależeć od okoliczności specyficznych dla danego emitenta. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem, którzy podlegają takim wymogom w zakresie funduszy własnych, powinni zawsze dysponować odpowiednimi poziomami kapitałów w stosunku do ryzyka, na jakie są narażeni. Do celów wspomnianej szeroko zakrojonej oceny i analizy należy wykorzystać wszystkie historyczne i aktualne informacje, które są dostępne. Ogólnie rzecz biorąc, zwiększenie wymogów w zakresie funduszy własnych powinno być konieczne tylko wtedy, gdy istnieje wyższy poziom ryzyka, którego jeszcze nie uwzględniono, a środki danego emitenta są niewystarczająco skuteczne, aby ryzyko to ograniczyć. |
(4) |
W przypadku gdy właściwy organ wymaga zwiększenia wymogów w zakresie funduszy własnych emitenta tokenów, ramy czasowe przewidziane na dostosowanie się do takiego zwiększenia powinny być jak najkrótsze, ponieważ dany emitent, stosując właściwe i skuteczne zarządzanie ryzykiem, powinien zawsze dysponować odpowiednimi poziomami kapitałów w stosunku do ryzyka, na jakie jest narażony. |
(5) |
Jeżeli właściwy organ stwierdzi, że ryzyko, w tym zmienność, związane z danym tokenem powiązanym z aktywami lub tokenem będącym e-pieniądzem może prowadzić do znacznego pogorszenia sytuacji finansowej danego emitenta lub wpłynąć na jego stabilność finansową, powinien wyznaczyć danemu emitentowi krótsze ramy czasowe na zwiększenie funduszy własnych. |
(6) |
W celu zapewnienia, aby emitenci tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem podejmowali rozważne decyzje w zakresie zarządzania ryzykiem, tacy emitenci i ich odpowiednie właściwe organy powinni rozumieć ryzyko finansowe i operacyjne związane ze zwiększonym wykorzystaniem tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem. Ponadto powinni oni brać pod uwagę powiązania z ekosystemem emitentów tokenów w szerszym ujęciu oraz nieodłączne powiązania z tradycyjnym sektorem finansowym wynikające z utrzymywanych rezerw aktywów. W związku z tym konieczne jest doprecyzowanie testów warunków skrajnych dotyczących ryzyka wypłacalności i płynności emitentów. |
(7) |
Wpływ tak zwanego ryzyka ucieczki oznaczającego nagły wzrost żądań wykupu tokenów i skutkującego wyprzedażą aktywów rezerwowych zabezpieczających tokeny, należy przeanalizować za pomocą testów warunków skrajnych w zakresie płynności. Konieczne jest zatem określenie minimalnych cech testów warunków skrajnych w zakresie płynności, takich jak cechy związane z zarządzaniem, infrastrukturą danych, kategoryzacją ryzyka i częstotliwością. |
(8) |
Aby zapewnić adekwatność wyników, emitenci znaczących tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem powinni przeprowadzać test warunków skrajnych w zakresie wypłacalności co kwartał, a emitenci tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem, które nie są znaczące– co pół roku. Test warunków skrajnych w zakresie płynności należy przeprowadzać co miesiąc. |
(9) |
W testach warunków skrajnych należy uwzględnić groźne, choć realistyczne scenariusze finansowych i pozafinansowych warunków skrajnych, takie jak szoki płynnościowe i kredytowe, wstrząsy związane ze stopami procentowymi i kursami walutowymi, ryzyko związane z żądaniami wykupu oraz wstrząsy operacyjne i wstrząsy związane z osobami trzecimi. Testy te powinny również zapewniać stosowanie wewnętrznych zasad zarządzania i odpowiedniej infrastruktury danych pozwalających emitentom tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem i właściwym organom zrozumieć ryzyko charakterystyczne dla działalności takich emitentów, określać je ilościowo i gromadzić dowody na to, że emitenci ci na bieżąco skutecznie rozkładają i ograniczają ryzyko. |
(10) |
Przyjęto zasadę przewodnią, że zasady i podejście dotyczące programów testów warunków skrajnych powinny być podobne do zasad i podejścia dotyczącego testów warunków skrajnych przeprowadzanych przez instytucje kredytowe na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (2). Biorąc jednak pod uwagę, że ryzyko związane z działalnością w zakresie kryptoaktywów prowadzoną przez emitentów tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem innych niż instytucje kredytowe jest różne od ryzyka związanego z działalnością instytucji kredytowych, do celów testów warunków skrajnych konieczne jest grupowanie działalności w zakresie kryptoaktywów w różne kategorie ryzyka. Ponadto grupowanie działalności w zakresie kryptoaktywów i związanego z tym ryzyka powinno zapewnić, aby emitenci odpowiednich tokenów i właściwe organy byli w stanie zidentyfikować wszystkie funkcje, procesy i podmioty oraz związane z nimi ryzyko, w tym wszelkie czynniki środowiskowe, społeczne i z zakresu ładu korporacyjnego, oraz zidentyfikować wszelkie potencjalne problemy lub zagrożenia. Identyfikacja ta powinna ułatwić opracowanie scenariuszy dotyczących konkretnego ryzyka i przypisanie ich do różnych rodzajów działalności danego emitenta. Scenariusze te powinny być dobrze zdefiniowane w celu ilościowego określenia ich potencjalnego wpływu, zakresu potencjalnych strat oraz zakresu wiarygodności związanego ze zidentyfikowanymi scenariuszami dotyczącymi konkretnego ryzyka. W związku z tym przy identyfikowaniu konkretnych rodzajów ryzyka odpowiedni emitent powinien określić horyzont czasowy scenariusza warunków skrajnych, który powinien wynosić trzy lata w przypadku testu warunków skrajnych w zakresie wypłacalności i maksymalnie jeden rok w przypadku testu warunków skrajnych w zakresie płynności. |
(11) |
Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB). |
(12) |
EUNB przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Bankowej Grupy Interesariuszy ustanowionej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (3), |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Zakres stosowania
Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do następujących emitentów tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem:
a) |
emitentów tokenów powiązanych z aktywami; |
b) |
instytucji pieniądza elektronicznego emitujących znaczące tokeny będące e-pieniądzem; |
c) |
instytucji pieniądza elektronicznego emitujących tokeny będące e-pieniądzem, które nie są znaczące, jeśli wymaga tego właściwy organ na podstawie art. 58 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2023/1114. |
Artykuł 2
Procedura
1. Właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego („właściwy organ”) przekazuje emitentowi tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem projekt swojej decyzji nakazującej zwiększenie funduszy własnych zgodnie z art. 35 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2023/1114, z należytym uwzględnieniem opinii wyrażonych przez danego emitenta.
2. Projekt, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
a) |
kwotę, o którą należy zwiększyć fundusze własne, oraz odsetek wyższy niż kwota rezerwy aktywów wynikająca z zastosowania art. 35 ust. 1 akapit pierwszy lit. b) rozporządzenia (UE) 2023/1114; |
b) |
odpowiednie uzasadnienie stwierdzenia wyższego stopnia ryzyka; |
c) |
informację, czy ten wyższy stopień ryzyka może mieć istotny wpływ na sytuację finansową emitenta lub na stabilność finansową szerszego systemu finansowego; |
d) |
informację, czy ten wyższy stopień ryzyka jest niezależny od zarządzania lub modelu biznesowego danego emitenta; |
e) |
ramy czasowe, w których dany emitent ma zwiększyć swoje fundusze własne zgodnie z art. 3. |
3. Emitent tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem wyraża swoją opinię na temat któregokolwiek z elementów, o których mowa w ust. 2, w terminie 25 dni roboczych od otrzymania projektu decyzji.
4. Właściwy organ powiadamia emitenta tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem o swojej ostatecznej decyzji zawierającej elementy wymienione w ust. 2.
5. W terminie 25 dni roboczych od otrzymania decyzji, o której mowa w ust. 4, emitent tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem przedstawia właściwemu organowi szczegółowy plan dotyczący sposobu zwiększenia swoich funduszy własnych w ramach czasowych określonych przez właściwy organ. Taki plan zawiera w szczególności:
a) |
określone w czasie kroki, konkretne środki i procedury mające na celu zwiększenie funduszy własnych w wyznaczonych ramach czasowych; |
b) |
potwierdzenie, że przewidywane wykorzystanie pozycji i instrumentów funduszy własnych w celu zapewnienia zgodności ze zwiększonym wymogiem całkowicie spełnia warunki określone w art. 35 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2023/1114. |
6. Jeżeli ramy czasowe, o których mowa w art. 3, wyznaczone na dokonanie zwiększenia funduszy własnych są dłuższe niż trzy miesiące, emitent tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem co miesiąc przekazuje właściwemu organowi informacje na temat postępów w realizacji planu.
7. Emitent tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem niezwłocznie informuje właściwy organ w przypadku, gdy nie można zrealizować któregoś kroku lub którejś procedury w ramach czasowych zgodnie z wymogami określonymi w art. 3.
8. Właściwy organ ściśle monitoruje realizację planu.
9. W przypadku powołania kolegium, o którym mowa w art. 119 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2023/1114, właściwy organ przekazuje Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Bankowego wszystkie informacje, o których mowa w ust. 2–8, w tym dotyczące projektu decyzji, ostatecznej decyzji, planu i wszelkich odnośnych aktualizacji.
Artykuł 3
Ramy czasowe
1. Bez uszczerbku dla ust. 2 właściwy organ wyznacza ramy czasowe dla emitenta tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem na dostosowanie się do wyższych wymogów w zakresie funduszy własnych, ustalonych na podstawie oceny przeprowadzonej przez właściwy organ, o której mowa w art. 35 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2023/1114, nieprzekraczające sześciu miesięcy od powiadomienia o ostatecznej decyzji, o której mowa w art. 2 ust. 4.
2. Wyznaczając ramy czasowe dla emitenta tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem na dostosowanie się do wyższych wymogów w zakresie funduszy własnych, właściwy organ uwzględnia wszelki potencjalny wyższy stopień ryzyka, który może mieć istotny wpływ na stabilność finansową szerszego systemu finansowego lub na stabilność finansową emitenta, a także wszelkie potencjalne niedociągnięcia w zarządzaniu lub modelu biznesowym tego emitenta.
Artykuł 4
Kryteria
Przyjmując decyzję, o której mowa w art. 35 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2023/1114, właściwy organ uwzględnia wszystkie następujące kryteria oceny ryzyka:
a) |
prawdopodobieństwo, że w ciągu kolejnych 12 miesięcy emitent tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem naruszy wymogi, o których mowa w art. 34 ust. 1, 8 i 10 oraz art. 36–39 rozporządzenia (UE) 2023/1114, dokonując oceny, czy istnieją potencjalne niedociągnięcia lub słabości emitenta tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem w stosowaniu wszystkich wymogów określonych w art. 34 i w art. 36–39 rozporządzenia (UE) 2023/1114; |
b) |
czy zapewniony jest wykup według wartości nominalnej i wartości rynkowej w normalnych i skrajnych warunkach rynkowych; |
c) |
czy istnieje zwiększone ryzyko znacznego obniżenia wartości aktywów rezerwowych lub pogorszenia sytuacji finansowej emitenta tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem; |
d) |
czy istnieje zwiększone ryzyko operacyjne wynikające z systemów, w tym leżącego u podstaw kryptoaktywów rozproszonego rejestru i wszelkich platform obrotu, infrastruktury rynkowej lub systemów płatności wykorzystywanych do emisji lub transferu tokena, a także z korzystania z innych zewnętrznych dostawców usług w zakresie kryptoaktywów, takich jak powiernicy, od których tokeny lub aktywa rezerwowe mogą być zależne. |
Artykuł 5
Opracowanie programu testów warunków skrajnych
1. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem zapewniają, aby ich program testów warunków skrajnych był wykonalny i realistyczny oraz aby testy warunków skrajnych prowadziły do świadomego podejmowania decyzji na wszystkich szczeblach zarządzania w odniesieniu do wszystkich istniejących i potencjalnych rodzajów ryzyka mających istotny wpływ na sytuację finansową emitenta.
2. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem regularnie dokonują przeglądu i oceny swojego programu testów warunków skrajnych w celu określenia jego skuteczności, solidności i odpowiedniości zarówno w odniesieniu do charakterystyki ryzyka samego emitenta, jak i wyemitowanych przez niego tokenów, oraz aktualizują ten program. Oceny tej dokonuje się co roku i musi ona w pełni odzwierciedlać warunki zewnętrzne i wewnętrzne.
3. Opracowując program testów warunków skrajnych, emitenci tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem uwzględniają wszystkie następujące elementy:
a) |
skuteczność programu w osiąganiu zamierzonych celów; |
b) |
potrzebę usprawnień; |
c) |
zidentyfikowane czynniki ryzyka, uzasadnienie i projekt stosownych scenariuszy, założenia modelu i wrażliwość wyników na te założenia, a także rolę oceny eksperckiej w celu zapewnienia, by testom towarzyszyła rzetelna analiza; |
d) |
skuteczność modelu, w tym jego skuteczność przy zastosowaniu danych spoza próby, takich jak dane, które nie zostały wykorzystane do opracowania modelu; |
e) |
sposoby uwzględnienia ewentualnej niekorzystnej sytuacji w zakresie wypłacalności i płynności; |
f) |
adekwatność ewentualnych wzajemnych powiązań między testami warunków skrajnych w zakresie wypłacalności a testami warunków skrajnych w zakresie płynności; |
g) |
informacje zwrotne otrzymane od właściwych organów w kontekście ich testów nadzorczych lub innych testów warunków skrajnych; |
h) |
adekwatność infrastruktury danych (wdrożenie systemów i jakość danych); |
i) |
odpowiedni poziom zaangażowania kadry kierowniczej wyższego szczebla i organu zarządzającego; |
j) |
wszystkie założenia, w tym założenia biznesowe lub zarządcze, oraz przewidywane działania zarządcze, uwzględniające cel, rodzaj i wyniki testów warunków skrajnych, w tym ocenę wykonalności działań zarządczych w warunkach skrajnych i w zmieniającym się otoczeniu biznesowym; |
k) |
adekwatność i przejrzystość odpowiedniej dokumentacji. |
4. Wszystkie rodzaje testów warunków skrajnych przeprowadzane w ramach programu testów warunków skrajnych są odpowiednio udokumentowane.
5. Program testów warunków skrajnych jest oceniany w całej organizacji, na przykład przez komitet ds. ryzyka i audytorów wewnętrznych. W ocenie tego procesu biorą również udział jednostki gospodarcze, które nie są odpowiedzialne za opracowanie i stosowanie programu, lub eksperci zewnętrzni, wykorzystując swoją wiedzę specjalistyczną w zakresie określonych zagadnień.
6. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem zapewniają, by zarówno w odniesieniu do wstępnego projektu, jak i oceny programu testów warunków skrajnych, prowadzono skuteczny dialog z udziałem ekspertów ze wszystkich obszarów działalności emitenta oraz by program i jego aktualizacje były odpowiednio weryfikowane przez kadrę kierowniczą wyższego szczebla i organ zarządzający emitenta, którzy są również odpowiedzialni za monitorowanie realizacji programu i nadzór nad nim.
Artykuł 6
Rodzaje testów warunków skrajnych
1. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem przeprowadzają test warunków skrajnych w zakresie wypłacalności i test warunków skrajnych w zakresie płynności.
2. Test warunków skrajnych w zakresie wypłacalności wykazuje wpływ określonych zdarzeń, w tym scenariuszy makro- lub mikroekonomicznych, na ogólną pozycję kapitałową emitenta tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem, w tym na jego minimalne lub dodatkowe wymogi w zakresie funduszy własnych, poprzez prognozowanie zasobów i wymogów kapitałowych emitenta, zwrócenie uwagi na jego słabe punkty oraz ocenę jego zdolności do absorpcji strat i wpływu na jego wypłacalność.
3. Test warunków skrajnych w zakresie płynności wykazuje wpływ określonych zdarzeń, w tym scenariuszy makro- lub mikroekonomicznych, z perspektywy finansowania i ryzyka rynkowego oraz wstrząsów na płynność rezerwy aktywów i ogólną płynność emitenta tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem, w tym na jego minimalne lub dodatkowe wymogi dotyczące płynności.
4. Konkretna struktura, złożoność i poziom szczegółowości metodyki testów warunków skrajnych są odpowiednie do charakteru tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem, w tym charakteru, skali i wielkości praw do wykupu, a także złożoności, koncentracji i struktury jego aktywów rezerwowych.
Artykuł 7
Minimalna częstotliwość różnych testów warunków skrajnych
1. Test warunków skrajnych w zakresie wypłacalności przeprowadza się co najmniej raz na kwartał w przypadku emitentów znaczących tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem oraz raz na pół roku w przypadku emitentów tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem, które nie są znaczące.
2. Test warunków skrajnych w zakresie płynności przeprowadza się co najmniej raz na miesiąc w przypadku wszystkich emitentów tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem.
Artykuł 8
Wewnętrzne zasady zarządzania dotyczące testów warunków skrajnych
1. Program testów warunków skrajnych emitenta tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem przyjmuje jego organ zarządzający, który jest odpowiedzialny za realizację przedmiotowego programu zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i rozporządzeniem (UE) 2023/1114.
2. Program testów warunków skrajnych obejmuje ocenę, czy członkowie organu zarządzającego posiadają wspólnie wystarczającą wiedzę, umiejętności i doświadczenie, aby realizować wszystkie poniższe zadania:
a) |
w pełni rozumieć wpływ zdarzeń skrajnych na ogólny profil ryzyka emitenta; |
b) |
zapewnić przydzielenie jasnych obowiązków i wystarczających zasobów, takich jak wykwalifikowane zasoby kadrowe i systemy informatyczne, na potrzeby przeprowadzania testów warunków skrajnych; |
c) |
aktywnie angażować się w dyskusje z personelem biorącym udział w testach warunków skrajnych oraz z osobami, którym zlecono zadania związane z testami warunków skrajnych; |
d) |
kwestionować kluczowe założenia modelowania, wybór scenariuszy i ogólnie założenia leżące u podstaw testów warunków skrajnych; |
e) |
podejmować decyzje w sprawie niezbędnych działań zarządczych i omawiać je z właściwymi organami. |
3. Program testów warunków skrajnych opracowuje się w sposób umożliwiający przeprowadzenie testów warunków skrajnych zgodnie z odpowiednimi zasadami i procedurami wewnętrznymi emitenta.
4. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem dopilnowują, aby wszystkie elementy programu testów warunków skrajnych, w tym jego ocena, były odpowiednio odzwierciedlone w wewnętrznych politykach i procedurach i w stosownych przypadkach regularnie aktualizowane.
5. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem dopilnowują, aby przy opracowywaniu programu testów warunków skrajnych przewidziano skuteczną komunikację między liniami biznesowymi i szczeblami zarządzania z myślą o podnoszeniu świadomości, poprawie kultury zarządzania ryzykiem i inicjowaniu dyskusji na temat istniejącego i potencjalnego ryzyka, a także na temat możliwych działań zarządczych.
6. Program testów warunków skrajnych stanowi integralną część ram zarządzania ryzykiem emitenta. Testy warunków skrajnych opracowuje się w taki sposób, aby wspierać różne decyzje i procesy biznesowe, a także planowanie strategiczne. W decyzjach strategicznych uwzględnia się niedociągnięcia, ograniczenia i słabe punkty zidentyfikowane podczas testów warunków skrajnych.
7. Wyniki testów warunków skrajnych wykorzystuje się jako dane wejściowe w procesie ustalania gotowości do podejmowania ryzyka przez emitenta i jego limitów w tym zakresie oraz jako narzędzie planowania służące do określenia skuteczności nowych i istniejących strategii biznesowych oraz oceny ich ewentualnego wpływu na fundusze własne i płynność.
Artykuł 9
Odpowiednia infrastruktura danych na potrzeby programów testów warunków skrajnych
1. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem zapewniają, aby program testów warunków skrajnych wspierała odpowiednia i przejrzysta infrastruktura danych.
2. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem zapewniają, aby ich infrastruktura danych była w stanie zaspokoić rozległe potrzeby w zakresie danych w ramach ich programu testów warunków skrajnych oraz aby istniały mechanizmy zapewniające ciągłą i spójną zdolność do przeprowadzania testów warunków skrajnych zaplanowanych zgodnie z programem.
3. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem zapewniają, aby infrastruktura danych umożliwiała zachowanie zarówno elastyczności, jak i odpowiednich poziomów jakości i kontroli.
4. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem zapewniają, aby ich infrastruktura danych była proporcjonalna do ich wielkości, złożoności oraz ryzyka i profilu działalności, a także umożliwiała przeprowadzanie testów warunków skrajnych obejmujących wszystkie istotne rodzaje ryzyka, na które dana instytucja jest narażona.
5. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem przeznaczają wystarczające zasoby kadrowe, finansowe i materialne, aby zagwarantować skuteczny rozwój i utrzymanie swojej infrastruktury danych, w tym systemów informatycznych.
Artykuł 10
Metodyka, wspólne parametry referencyjne i wiarygodność założeń
1. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem identyfikują następujące kategorie ryzyka:
a) |
ryzyko dla wartości, możliwości przenoszenia, płynności, dostępności lub zamienności tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem i aktywów rezerwowych; |
b) |
ryzyko wynikające z systemów, na których opiera się token powiązany z aktywami lub token będący e-pieniądzem, w tym ryzyko wynikające z leżącego u podstaw kryptoaktywów rozproszonego rejestru lub jakiejkolwiek innej technologii tokena oraz jakiejkolwiek platformy obrotu, infrastruktury rynkowej lub systemu płatności wykorzystywanych do emisji lub transferu tokenów; |
c) |
ryzyko wynikające z wykonywania umów, które dany emitent zawarł z innymi emitentami, dostawcami usług w zakresie kryptoaktywów, instytucjami finansowymi lub jakąkolwiek inną osobą fizyczną lub prawną, dotyczących emisji lub transferu tokenów bądź ustanowienia, przechowywania lub inwestowania aktywów rezerwowych oraz zarządzania nimi, w tym wszelkie umowy, na mocy których emitent zleca zadania na zasadzie outsourcingu. |
2. Aby ocenić ryzyko, o którym mowa w ust. 1, emitenci tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem identyfikują scenariusze dotyczące konkretnego ryzyka, wykorzystując scenariusze historyczne lub scenariusze hipotetyczne w odniesieniu do różnych kategorii ryzyka, o których mowa w ust. 1.
3. Scenariusze dotyczące konkretnego ryzyka, o których mowa w ust. 2, są dobrze zdefiniowane, a ich potencjalny wpływ jest wymierny.
4. Identyfikując scenariusze dotyczące konkretnego ryzyka, emitenci tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem przyjmują horyzont czasowy wynoszący 3 lata dla zdarzeń ryzyka związanych z testem warunków skrajnych w zakresie wypłacalności oraz do 1 roku w przypadku testu warunków skrajnych w zakresie płynności, wskazują zagrożone aktywa oraz dokładnie opisują scenariusz ryzyka.
5. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem określają ilościowo lub szacują w przybliżeniu dotkliwość i wiarygodność zidentyfikowanych scenariuszy warunków skrajnych, a także potencjalne straty wynikające z tych scenariuszy.
Artykuł 11
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2024 r.
W imieniu Komisji
Przewodnicząca
Ursula VON DER LEYEN
(1) Dz.U. L 150 z 9.6.2023, s. 40, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2023/1114/oj.
(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338), ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2013/36/oj).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2010/1093/oj).
ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_del/2025/415/oj
ISSN 1977-0766 (electronic edition)